Sierpień jest jednym z końcowych miesięcy zawodów triathlonowych. Ostatnie
wysiłki i można ze spokojną głową udać się na zasłużony odpoczynek. Nie wiem
jak jest u Was, ale u mnie im bliżej końcówki, tym
ciężej się zmobilizować,
ponieważ organizm jest już na tyle zmęczony, że odmawia posłuszeństwa (i choć
głowa chce, to ciało nie kooperuje z nią). Nie ukrywajmy, że moja praca wcale
też nie pomaga (pomimo, że jest biurowa). Dodatkowy stres z nią związany tylko
pogłębia stan ogólnego wyczerpania. W moim przypadku ostatnie zawody już
ostatniego dnia sierpnia, więc jak się zmobilizować do wykrzesania ostatnich
sił na te ostatnie dni? Po krótce opiszę co ja robię.
Nie twierdzę, że moja metoda jest najlepsza, ale na mnie przynajmniej
działa. Z sześciodniowego cyklu treningowego, przerzuciłam się na pięciodniowy.
W taki sposób mam dodatkowy dzień na zebranie sił i chęci. Staram się przesuwać
dni odpoczynku pomiędzy wolną środą albo czwartkiem oraz dodatkowo wolna
niedziela (często w ten dzień podróżuje, więc i tak byłby wolny). Pomimo
skróconej ilości dni treningowych, treningi staram się odbyć solidnie i z
jeszcze większą uwagą, przede wszystkim żeby nie złapać żadnej kontuzji na sam
koniec. De facto, bywam jeszcze bardziej zmęczona niż to bywało wcześniej w
sezonie. Dodatkowo staram się stosować tapering, czyli treningi, polegające na zredukowaniu ilości treningów, co ma spowodować wzrost naszej wydajności w najważniejszym momencie, czyli na zawodach. Ja łączę treningi dla pobudzania dodatkowych bodźców, np. pływanie-rower,
pływanie-bieg, rower-bieg, itd. W ten sposób mięśnie są dodatkowo stymulowane i
przyzwyczajane do nadchodzącego wysiłku. Według mnie, taki sposób treningu
zapobiega przede wszystkim monotonii w treningach, zwłaszcza przy
przygotowaniach do 1/2 IM (jak to jest w moim przypadku).
Końcówka sezonu to także coraz częstsze myślenie o kolejnym sezonie, co
można poprawić, w jakich dystansach wystartować. Ja mam jeszcze jedną myśl,
przede wszystkim doprowadzić moje zdrowie do tzw. „ładu”. Nie ukrywam, że moje
kolana przeżywają ogromny kryzys i tylko myśl o ostatnich dwóch tygodniach
wysiłku pozwala mi o bólu zapomnieć. Wiem, że odpowiedni odpoczynek po sezonie
pozwoli mi w jakimś stopniu odbudować na nowo to coś, co powoduje, że uprawiam
triathlon. Dla tych, którzy szukają motywacji, albo sposobów jak trenować, polecam przeczytanie książki Mark Kleanthous'a "Triathlon od A do Z. Treningi do wszystkich dystansów". Daje ona nie tylko pogląd na to, co powinno się robić przez okres przygotowawczy, ale także czego można się spodziewać tuż przed, bądź w trakcie zawodów. Jest ona dobrym przewodnikiem zarówno dla nowicjuszy, jak i osób już lekko wdrożonych w "sztukę triathlonu". Więcej na ten temat napiszę w następnym poście. Tymczasem idę zbierać siły na ostatnie zawody tego sezonu.